TEKENMEDITATIE
Meditatie kan je doen op veel meer manieren dan alleen zittend op een kussen.
Ik vind het fijn om dit wandelend te doen, op blote voeten in de natuur. Tijdens de cursus Vedic Art bij Kleur InZicht in 2023 leerde ik ook een mooie manier; tekenend mediteren. Tekenmeditatie is intuïtief tekenen, de ogen gesloten en met een potlood in je niet dominante hand waar je geen controle over hebt. Simpel gewaar zijn, wachtend op de impuls tot beweging. Deze beweging vervolgens tot een lijn te laten ontstaan, deze met de ogen dicht onafgebroken volgend, en stoppen wanneer het stopt.
De beweging doet zichzelf
Ik ging verder experimenteren, met deze vorm van tekenmeditatie. Thuis, in mijn eigen omgeving. Mijn papier tapete ik op de tafel vast, zodat ik het papier niet meer met de hand hoefde vast te houden, en toch de begrenzing van het kader kon voelen. Ik nam hier een tekening voor, waaraan ik niet meer verder had gewerkt, en die lag te wachten op een vervolgdoel.
Vervolgens ben ik met mijn ogen dicht gaan zitten, met een zacht meditatie muziekje op de achtergrond. Ik nam een dikke stift losjes in mijn niet dominante tekenhand: mijn rechterhand (ik ben van nature links handiger).
Vrij snel na het sluiten van de ogen, voel ik dan geen ‘ik’ meer, er is alleen gewaar zijn, en een soort nieuwsgierig open wachten op de impuls tot beweging. En deze beweging stuur je dan niet; die doet zichzelf. Ik volgde de beweging met mijn stift, rond, stil, langzaam, snel en sneller, over elkaar heen buitelend, blij en beweeglijk. En opende uiteindelijk mijn ogen, om te ontdekken dat het begin en eindpunt van de lijn maar een fractie van elkaar verwijderd waren.
Triggerverwerking
Daarna heb ik met mijn linkerhand de lijnen die elkaar kruisten geheel omrand en deels rond gemaakt.
Er willekeurig wat cirkels in aangebracht op de wijze van Neurographic Art. De rest van het proces van deze tekenmeditatie ontvouwde zich wat minder rustig en sprankelend, eerder vol innerlijke turbulentie.
Op dat moment in mijn leven was ik in een complex contact beland met een man, er was weinig simpel en voedend. Triggers en rode vlaggen, ik(h)erkende ik ze op dat moment nog niet. Hij kwam tijdens het tekenen met mijn ogen open, veelvuldig in gedachten voorbij. Op een gegeven ogenblik wist ik, dat ik mijn triggers met hem op deze wijze aan het verwerken was. En dieper nog erin ging, omdat ik een deel van zijn binnenste op papier aan het zetten was. Pas later toen het kunstwerk al af was en het contact met de man ten einde, kwam de titel in mij op: ‘Suppressed’.
Niet lang na het maken van dat kunstwerk, ontstond er een ander schilderij. Hierin gebeurde ook vanalles tijdens het schilderen, het was een behoorlijk intensief proces. Met deze twee schilderijen nam ik deel aan een groepsexpositie. Na de expositie realiseerde ik me dat beide schilderijen een tweeluik vormden. Het tweede deel kreeg de titel ‘Release’. Beide kunstwerken kun je hier bekijken.